بررسی پروتئوم هیپوکمپ به عنوان معیاری برای ارزیابی آلزایمر انسانی در موش بزرگ سفید آزمایشگاهی

  سابقه و هدف: آلزایمر شایع‌ترین نوع دمانس است که مطالعه آن در انسان در مراحل اولیه بیماری امکان‌پذیر نیست و بیش‌تر مطالعات روی نمونه بافت مغز پس از مرگ انجام می‌شود. درنتیجه مطالعه مدل‌های حیوانی بیماری آلزایمر جهت شناسایی مکانیسم و فرآیندهای دخیل در آن جهت ارزیابی بیماری انسانی ضروری به‌‌نظر می‌رسد. در این مطالعه با کمک دانش پروتئومیکس و بیوانفورماتیک به‌بررسی پروتئوم هیپوکمپ موش صحرایی پس‌از تزریق Aβ(1-42) پرداخته می‌شود.   مواد و روش ‌ ها: استخراج پروتئین از هیپوکمپ موش صحرایی سالم ( N ) و آلزایمری( A ) که Aβ(1-42) به آن‌ها تزریق شده بود، صورت گرفت و بااستفاده از الکتروفورز دوبعدی جداسازی پروتئین‌ها انجام شد. ژل‌ها جهت رویت لکه‌های پروتئینی با کوماسی‌بلو رنگ‌آمیزی شد. پروتئین‌های دو گروه با نرم‌افزارهای بیوانفورماتیکی آنالیز و توسط طیف‌سنجی جرمی شناسایی شدند.   یافته ‌ ها:آنالیز بیوانفورماتیکی ژل‌های به‌دست آمده از الکتروفورز دوبعدی نشان‌دهنده وجود 111 پروتئین به‌صورت اختصاصی متعلق به گروه N و 67 نقطه در گروه A با بیان جدید بود که ناشی‌از اثر تزریق است. تغییرات در سطح مولکولی با آنالیزهای آماری چند‌متغییره‌ای نظیر کلاسترینگ انجام گرفت و گروه‌های پروتئینی دارای تغییر بیان، در دو خوشه متابولیکی و تنظیمی معرفی گردید.   نتیجه ‌ گیری:پروتئین‌‌های شناسایی شده در هیپوکمپ موش آلزایمری دارای شرایط مشابهی در بیماری آلزایمر انسانی بودند. بنابراین با وجود تفاوت‌های موجود در بیماری در موش و انسان مطالعه بیماری آلزایمر در مدل موشی می‌تواند به ارزیابی بیماری در انسان بپردازد. مطالعه اثر Aβ(1-42) روی هیپوکمپ نیز بیانگر تغییرات در سطح پروتئین‌هایی بودند که با تغییرات کنفورماسیون پروتئینی موجود در این بیماری هم‌راه بود و متابولیسم سلولی را نیز دچار تغییر کرده‌بود.